محل تبلیغات شما

New navigator



روستای عبدالملکی

معرفی اجمالی :
روستای عبدالملکی یکی از روستای های بخش خزل شهرستان نهاوند می باشد که از سمت شمال به کوه های پراکنده ، از سمت جنوب به رودخانه ی قلقل رود از شرق به روستای دهموسی ودر جنوب غربی روستا ، شهر فیروزان واقع شده است .  
بر طبق آخرین سرشماری سال 1395 این روستا دارای 1289 نفر جمعیت و 345 خانواده می باشد ، مردم روستا اکثر به کشاورزی و دامداری مشغول هستن ، 
 بر اساس تلاش های صورت گرفته توسط مردم و اعضای شورا و دهیاری روستا در یک دهه اخیر اکثر معابر اصلی روستا آسفالت و جدول کشی و سنگ فرش شده است  و این تلاش ها که هنوز نیز ادامه دارد این روستا را به یکی از زیباترین روستا های نهاوند تبدیل نموده است .
آپلود عکس

جغرافیا و آب هوا :
این روستا در ارتفاع 1515 متری از سطح دریا قرار دارد و میانگین بارندگی سالانه این روستا 412 میلی متر می باشد . روستای عبدالملکی بیشترین تغییرات آب و هوایی در دو دهه اخیر را شاهد بوده است
 تا سال 1360 اطراف روستا را جنگل های انبوه پوشانده بود جنگل هایی که مردم بومی ، روز ها نیز در آن تردد نمی کردند ،اما در طی سه دهه حتی یک درخت نیز باقی نماند !  یا این که
 در دهه 60 و 70  بارندگی ها در اواخر پاییز و زمستان به صورت برف بوده است اما  در دهه 90  بارندگی ها اغلب به صورت باران های پراکنده می باشد در گذشته اغلب ارتفاع برف این منطقه  بیش از 1 متر بوده حتی در سال 67 ارتفاع برف به حدی بوده است که مردم برای عبور و مرور در کوچه های باریک آن زمان مجبور به تونل در بین برف ها شده اند ، افزایش دمای هوا خیلی محسوس و غیرقابل انتظار می باشد و تعجب همگان را بر انگیخته است ،  متاسفانه تعداد بی رویه چاه های آب مجاز که توسط خود دولت ها دارای مجوز شده اند در این روستا به 21 عدد چاه آب عمیق می رسد ، آیا 21 حلقه چاه عمیق با میانگین آّبدهی 6 اینچ برای یک روستای 1300 نفری زیاد نیست ؟؟؟ در سال 1370 کشاورزان بعد از حفاری 25 متر از زمین  به آب می رسیدند  ولی حالا متاسفانه عمق همه ی چاه های روستا 120 متر می باشد .

وقایع طبیعی :
این روستا در مجاورت گسل نهاوند که به طول 80 کیلو متر می باشد قرار گرفته و همین امر باعث گردیده این منطقه طعم زله های بسیار زیادی را بچشد. از سال ۹۰ تاکنون بیش از ۶۵ درصد زله‌های استان همدان در شهرستان‌های جنوبی به‌ویژه در نهاوند و فیروزان رخ داده است .بارز ترین نمونه این زله ها که روستای عبدالملکی را تحت تاثیر شدید قرار داده است در سال 1337 رخ داد ، در بعد ازظهر روز 25 مرداد سال 1337 زله ای  در ساعت 15:43 دقیقه به مقیاس 6.7 ریشتردر فاصله 20 کیلوتری با روستای عبدالملکی در بین روستا های ده کنه و ده لر به وقوع پیوست که تمام روستای عبدالملکی را با خاک یکسان نمود  مردم ماه ها مجبور به ست در باغ های زردآلو روستا که اکنون اثری از آن ها نیست شدند. 
در زیر دو تصویر( دو زاویه کمی متفاوت ) از اردیبهشت روستای عبدالملکی ابتدا در سال 84 و سال 94 مشاهده و به عمق فاجعه خشکسالی کم آبی  وگرمایش جهانی پی می برید.

 آپلود عکس
                                                                     تصویر اول : اردیبهشت 84

    آپلود عکس
                                                                   تصویر دوم : اردیبهشت سال 94


جمعیت شناسی :

بر طبق آخرین سرشماری سال 1395 این روستا دارای 1289 نفر جمعیت و 345 خانواده می باشد ، که به کشاورزی و دامداری مشغول می باشند . مردم روستا غالباً به زبان لکی سخن می گویند روستا شامل چهار قوم لک و لر و ترک و کورد می باشد نام های خانوادگی این روستا متنوع می باشد و در لیست زیر به معرفی آن ها می پردازیم :

%49.5 درصد مردم روستا خزایی
%8.2 مردم روستا  نیازی و (یارمطاقلو 2% )
%3.9 مردم روستا سلگی
%2.6 مردم روستا سلوکی
%2.5 مردم روستا نوری
%1.6 مردم روستا قلخانباز
%1.5 مردم روستا صادقی مهر
%1.1 مردم روستا جلیلوند
%1    مردم روستا قصبستانی
%1    مردم روستا رضوانجو

و .
نویسنده مهندس فرشید قلخانباز
094457559




مقدمه :
کشت جارو یک کشت به صرفه از لحاظ اقتصادی می باشد ، به مراتب دارای صرفه اقتصادی زیادی نسبت یه محصولات دیگر می باشد. به عنوان مثال یک هکتار گندم در سال 96 حداکثر 9میلیون تومان برای کشاورز درامدزایی می کند که از این 9 میلیون تومان 3 الی 4 میلیون تومان  بسته به نوع رسیدگی صرف کاشت و داشت و برداشت گندم می شود ، ولی کشت یک هکتار جارو بین 15 ( در شرایط مطلوب قیمت) تا 25 میلیون تومان درآمد دارد در حالیکه کمی بیش از یک میلیون تومان در هکتار صرف مراحل کاشت جارو می شود .


نحوه اماده سازی زمین : 
جارو را در اواخر اسفند و اوایل فروردین کشت می کنند  زمین را قبل از کاشت باید شخم نمود معمولا شخم را در پاییز انجام می دهند
، زیرا شخم پاییزه دارای کلوخ کمتری می باشد و هزینه و انرژی کمتری برای آماده سازی در پی دارد .  در پاییز  زمین مورد نظر باید حداقل 9 و حداکثر 12 روز از آخرین آبیاری آن گذشته باشد به طوریکه گل نباشد و سپس شروع به شخم زدن کنید و شخم را تا چند ماه رها سازید اما چند روز قبل از کاشت با شش خیش زمین شخم شده را هموار تر میسیازیم وسپس شروع به کرت بندی زمین برای تسهیل در آبیاری می کنیم  بعد از شخم زدن و شیش خیش و کرت بندی زمین شروع به پاشیدن بذر می کنیم بذرپاشی با دست باید در زمانی صورت گیرد که میزان باد بسیار کم باشد زیرا به علت سبک بودن دانه بذر جارو،  در زمان وزیدن هوا باد دانه ها را می با خود می برد یا به صورت منظم در زمین قرار نمی گیرد .وقتی بذر را پاشیدیم با تخت کن متصل به تراکتور شروع به مخلوط کردن دانه ها با خاک می کنیم . توجه گردد که دستگاه تخت کن را باید به صورتی بر روی زمین کشید که خاک داخل کرت ها را جمع نکند فقط کمی بذر ها با خاک قاطی شون
د 

بذر مورد نیاز :
می توان بذر را در روستاهای بخش خزل نهاوند تهیه نمود به عنوان مثال روستا های کهریز صلاح الدین و کهریز جمال و کهریز سلیم  .  میزان بذر مورد نیاز در هکتار این محصول بین 25 تا 35 کیلو می باشد بنده خود 38 کیلو در هکتار را آزمایش نمودم که مجبور به تنک کردن جارو در اواخر فروردین زمانی که جارو بین 5 تا 20 سانت است شدم

وجین کردن :
وجین کردن مرحله مهمی می باشد باید زمانی این مرحله صورت گیرد که قد گیاه بین 5 تا نهایتا 25 سانت باشد   زیرا جارو وقتی ارتفاعش بیش از 25 سانت باشد درر زمان وجین دستی آسیب می بیند و باعث شکسته شدنش می شود .نکته رشد جارو بسیار سریع می باشد و هرچه زود تر شروع به وجین کنید 

نیاز کودی :
این گیاه نیاز بسیار شدیدی به کود ازت دارد زیرا در صورت دادن این نوع کود ها ارتفاع گیاه به صورت محصوصی افزایش خواهد یافت ، این مرحله از رسیدگی بسیار مهم می باشد زیرا خریداران جارو هایی که ارتفاع زیادی دارند را بهتر خریداری می کنند بهترین زمان برای دادن کود زمان بعد از وجین کردن کشت جارو از انواع علف های هرز می باشد ، وقتی که وجین تمام شد(گیاه نیاید بیشتر از 20 سانت باشد) به ازای هر جریب می توانید یک کیسه 50 کیلویی ازت 46 درصد به زمین داد وبلافاصله شروع به آبیاری کنید اگر کود دهی با بارندگی باشد بهتر است زیرا کود شسته نمی شود .بعد از کود دهی بلافاصله آبیاری را شروع کنید !!!

نیاز آبی :
جارو هر هفته به آبیاری نیاز دارد  نهایتا در مناطق معتدل تر می توان هر 10 روز یک بار آبیاری کرد زیرا اگر آب لازم به گیاه نرسد پاسوز می شود و گیاه از پایین شروع به خشک شدن می کند.


مرحله چیدن :
گیاه نباید کملا خشک شود زمانی که بوته های جارو به رنگ سبز در مزرعه دیده نشد و مزرعه قرمز شد  می توان جارو را چید  سعی کنید جارو کاملا رسیده باشد اما زیاد خشک نشود جارو ها را دسته بندی کنید ، یعنی وقتی چیدن تمام شد هر چند عدد  بوته را به صورت موازی رو هم قرار داده وبا نخ محکم مثال (نخ جعبه شیرینی) کمر آن را محکم ببندید مانند بسته بندی سبزی خوردنی توجه کنید قطر استوانه های (کمر بسته شده جارو ) باید حداکثر 40 تا 50 ثانت باشد تا در مرحله بار کردن یک نفر بتواند به تنهایی آن را بار ماشین کند.

نکات مهمی که قبل از کاشت جارو باید زارع  از آن مطلع باشد :

1. کشت جارو دارای ریسک قیمت می باشد ، مثال در پایین درآمد محصول در هر سال را بررسی کنید 
سال 94 هر هکتار 25 میلیوت تومان درآمد زایی داشت
سال 95 فقط 5 میلیون در هکتار درآمد زایی داشت فقط 5 میلیون
سال 96 بین 15 تا میلیون 
سال 97 بین 12 تا میلیون تومان

2. در منطقه ای که خریدار جارو وجود ندارد کشت جارو یک دیوانگی محسوب می شود ، به عنوان مثال در سال 95 بعضی از کشاورزان مجبور به آتش زدن یا رها کردن محصول جاروی خود شدند !

3. میانگین تناژ بین 8 تا 15 تن متغیر است بستگی به رسیدگی و بافت خاک دارد.

4.قیمت بذر بسیار متنوع است حتی در اکثر سال ها رایگان توسط دیگر کشاورزان در اختیار شما داده می شود بعضی سال ها قیمت می خورد ولی بسیار ارزان مثلا کیلیویی بین 2 تا 5 هزار تومان 

5. جارو در مناطق غرب کشور کشت می شود و نویسنده اطلاعی از کاشت جارو در دیگر
مناطق کشور ندارد.

6. مطلب جهت تبلیغ این کشت نمی باشد ،هدف جلوگیری از زیان کشاورزان در زمینه کشت جارو می باشد.

۷. جاروی معرفی شده جاروی مورد استفاده توسط کارکنان شهرداری می باشد



تلفن مشاوره مهندس 094457559


مقدمه :
سلام علت به قلم درآوردن مطالب راجب گشنیز را نبود اطلاعات دقیق و کارامد راجب این گیاه میدانم .با جست و جو در اینترنت به  مطالب بسیاری راجبه کاشت داشت برداشت گشنیز برخورد خواهیم کرد که اکثرا غیر علمی و فقط روی کاغذ آزمایش شده اند.

مدیر جهاد کشاورزی نهاوند گفت: این شهرستان با تولید سالانه نزدیک به ۵۰۰۰ تن محصول گشنیز به میزان ۶۸ درصد رتبه نخست تولید این محصول را به خود اختصاص داد(خبرگزاری تسنیم)
مطالبی که در اینجا بیان می کنم از تجارب بهترین کشاورزان شهرستان نهاوند گردآوری شده، کشاورزانی که بار ها و بارها رکورد تولید گشنیز را شکسته اند در نهاوند کشاورزان حتی تا  3.5 تن در هکتار گشنیز برداشت کرده اند.

گشننیز را در نهاوند از اواخر مهر ماه تا اواسط فروردین می توان کشت نمود ، ولی کشت پاییزه این محصول از راندمان بالاتری برخوردار  است . گشنیزی که در بهار کشت میشود شروع به گلریزی یا به اصطلاح گلسوز شدن میکند و گل های کمی به علت گرما به دانه تبدیل می شوند و علت آن این است که مرحله گلدهی آن مصادف با خرداد یا تیر ماه می باشد
.


بذر مورد نیاز گشنیز : بسته به شرایط زمین یعنی مساعد بودن یا نامساعد بودن بذر مورد نیاز متغیر است که بین 35 کیلو در هکتار تا 50 کیلو در هکتار است.مثلا کشت در زمستان وقتی که زمین نامساعد است و یا فرستادن بذر به زیر خاک با دستگاه ها مشکل است می توان تا 50 کیلو در هکتار بذر پاشید

وجین گشنیز  :  وجین گشنیز از مهمترین مراحل داشت می باشد این گیاه بسیار به علف های هرز حساس است و  وجود علف های هرز بهره وری را پایین می آورد .حداقل تعداد مراتب گزین یک بار و حداکثر تا نابودی همه ی علف های هرز می باشد.


اولین آبیاری در نهاوند : اولین آبیاری در نهاوند در اوایل بهار می باشد زمانی که گشنیز هنوز ساقه نزده باشد ، اکثر کشاورزان بعد از اولین وجین در فروردین ماه یا اوایل اردیبهشت بعد از اولین وجین  زمانی که گشنیز هنوز ساقه نزده باشد آبیاری می کنند


تعداد آبیاری :  گشنیز یک گیاه کم آب می باشد تعداد آبیاری در نهاوند حداقل دو آب و حد اکثر چهار آّب  می باشد .مراحل ضروری برای آبیاری :  1. بعد از وجین که هنوز گیاه ساقه نزده باشد در فروردین و اوایل اردیبهشت 2. در زمانی که گیاه هم گل کرده باشد هم دانه گرفته باشد ( زمانی که گل های مزرعه کم شده باشند و  دانه ها بخواهند ظهور کنند. ) 
یعنی حداقل این دو مرحله باید صورت گیرد


نیاز کودی گشنیز : گشنیز به کود های شیمیایی نیاز چندانی ندارد .ولی اگر زمین از نظر مواد آلی دارای فقر بود می توان همگام با کاشت بذر در هر هکتار 3 کیسه کود فسفات تریپل به زمین داد . ودر مراحل داشت در هر هکتار 3 کیسه کود اوره به زمین داد

برداشت گشنیز : در برداشت گشنیز نباید کاملا گیاه خشک شود زیرا در حین برداشت تمامی دانه های گشنیز بر روی زمین افتاده ،یا اگر با کمباین به برداشت گشنیز بپردازید به علت خشک بودن بیش از حد گیاه تمامی دانه های گیاه کاملا خورد می شود و در هنگام خروج از کمباین بذر های شکسته همراه با کاه خواهیم داشت. بنابراین گیاه باید کمی رطوبت داشته باشد و رنگ تمام مزرعه قرمز نشده باشد

جدا کردن دانه های گشنیز از گیاه در نهاوند به سه شکل صورت می گیرد :

1. چیدن گشنیز با داس و جمع کردن آن در یک محوطه مسطح و سپس شروع به کوبیدن خرمن با دست کرده و جدا کردن دانه ها از ساقه ها و کاه
2.چیدن گشنیز با داس یا دروگر  و سپس جمع آوری  بوته های هر  10 متر مربع در یک جا (همان در زمین) و سپس بردن کمباین با دهنه ی مخصوص در زمین و ریختن گشنیز ها در حلق کباین
3. نچیدن گشنیز : یعنی کمباین با دهنه مخصوص رو برده و مستقیما شروع به چیدن گشنیز کند (مانند گندم ) ولی در این صورت از چیدن ،از کیفیت محصول کاسته شده و محصول  را تا 40 درصد نسبت به محصولی که با چیدن با دست  و کوبیدن با دست
حاصل شده ارزانتر می برند .مثال در سال 94 یک کیلو شگنیز دست کوب 4000 تومان قیمت دارد ولی یک کیلو گشنیز که کمباین  مخصوص به صورت مستقیم (مانند گندم) چیده 2500 تومان قیمت زده می شود




نویسنده : مهندس فرشید قلخانباز



















لغت نامه دهخدا : قلخان چیزی شبیه به سپر امروزی بوده که در جنگها برای جلوگیری از اصابت ضربات شمشیر، گرز و . توسط جنگاوران مورد استفاده قرار می گرفته و باز نیز پسوند قلخان می باشد یعنی کسی که در استفاده از قلخان مهارت دارد.''

قوم قلخانباز یا  قلخانی دارای مردمانی بسیار مهمان نواز و خونگرم و شجاع می باشد . این قوم دارای گویش کلهری میباشند 
ایل کلهر به عنوان بزرگترین ایل کُرد براساس تحقیقات چند سالهٔ معتبرترین دانشگاه آمریکا (هاروارد) کلهر بزرگترین ایل کُرد در کردستان است» که در طول تاریخ نقش مهمی در تحولات کردستان، ایران و عثمانی داشته‌است.
قوم قلخانباز و قلخانی یک قوم می باشند، و مردم بسیار کمی از این قوم نام خانوادگیشان نیز  قلخانی یا قلخانباز میباشد. این قوم در مناطقی از سرپل ذهاب و قصر شیرین ،بخشی از استان دیالی عراق و بخش قلقلرود شهرستان تویسرکان سکنا دارند، مردمی که در شهرستان تویسرکان زندگی می کنند در 6 پارچه روستا  به نام های ( چاشخوره ، هزاره ، برگچه ، فتی آباد ، قاسم آباد، و اکبر آباد ) نزدیک به یکدیگر پراکنده شده  اند و هنوز زبان کردی خود را کاملا حفظ نموده اند.


مذهب : اکثر این مردمان پیرو آیین یارسان ، وعده ی کمی از آن ها اهل سنت و اهل تشیع می باشند. ولی قوم قلخانی شهرستان تویسرکان تماما شیعه دوازده امامی می باشند ولی رسوماتی از گذشته در این قوم نمایان است که حاکی از این می باشد عده ای از مردمان در گذشته پیرو آیین یارسان بوده اند.

نژاد : قوم قلخانباز و قلخانی دارای مردمانی سفید پوست و عده ای کمی دارای پوست گندمی و درشت جثه می باشند



در تصویر زیر یک دختر قلخانباز با لباس محلی (کوردی)



آپلود عکس


 نویسنده :   مهندس فرشید قلخانباز
تلفن مشاوره      7559 445 09


                         

آخرین جستجو ها

timulmodogs Stalin World سایه های خیال ✔تــــــــانیـــــا✔ باران دلتنگی نظـــــر بدیــــن olunmube وێمانە بی نفر مطالب اینترنتی